Dato Mezunlarına

Değerli Dağcı dostlarımız;

Gün oldu gece yarıları gözünüzü zoraki açarak karanlık ve tipinin korkunç şartlarında kamp attınız. Gün oldu buz gibi soğuğu ciğerlerinizde hissederek kar çukurlarında, kar oyuklarında barınmayı öğrendiniz. Yine bir arkadaşınızın dediği gibi bu kursta sabahlar hep erken oldu. Bir Pazar sabahı, sabah beş buçukta kalkıp sizden başka kimsenin olmadığı yüz km’nin üzerinde esen fırtınalarda  eğitim alanına iki saat yürüyerek bata çıka gittiniz.

Öyle günler oldu ki bu eğitime geldiğinize pişman oldunuz J

Ancak yılmadınız. Kararlılığınız eğitmenleriniz arasında bile şaşkınlık yarattı. Onlar da büyük bir şevkle öğretme çabasıyla bu kısa süre içerisinde bilgilerini programa uygun olarak paylaşmaya çalıştılar.

Bazı günler en güçlü kuvvetli olanlarınız bile izin isteyip eğitim alanından ayrılmak zorunda kaldı.

Hatta bazılarınız sabah yedi olduğunda çadırdan çıkmamak için ayak direttiler.

Ama yine de sanki  yeminliymişçesine kahramanlar gibi inançlarının peşinden gittiler.

Dağlarda telesiyejlerin kapalı olduğu anlarda, bir otelden diğer otele geçişin neredeyse imkansız olduğu, Uludağ yolunun kapalı olduğu günlerde dağın zirvelerinde sizler büyük bir inançla bu eğitimi alıp dağcılığa kocaman bir adım atma kararlılıklarını gösterdiniz.

Sevgili arkadaşlar. Dağlara hoş geldiniz.